The Boomsday Project: บันทึกเหตุการณ์จากห้องแล็บ ตอนที่ 1

เข้าสู่ระบบบูมแล็บ...

โปรเจกต์วันสิ้นซาก เวอร์ชัน 0.8.7.20.18

>>เริ่มต้นการทำงานของบอท:

ใช้งานโหมดความชั่วร้าย

ระดับศีลธรรมอยู่ที่ 0%

ระดับความเป็นอิสระอยู่ที่ 12%

ระดับความรู้สึกอยู่ที่ 43%

รอรับคำสั่ง. . .

>>Dr_Boom.exe: เครื่องจักรทั้งหลาย จงไปรายงานตัวที่ห้องแล็บหลักแต่ละห้องในบูมแล็บ และสอบถามความคืบหน้าจากหัวหน้านักวิทยาศาสตร์แต่ละคน

>>เข้าไปแหย่พวกมันซะหน่อย ให้พวกมันกลัวตายกลัวตูม! และทำให้ทุกคนรู้ว่า ด็อกเตอร์บูมจับตาดูพวกมันอยู่เสมอ

>>ข้าจะได้พักสบายๆ ไม่ต้องจับตาดูทุกคนบ่อยๆ โอเคมั้ย

*** เริ่มเล่นบันทึกการสนทนากับนักดูดาวลูน่า ***

เครื่องจักรที่บันทึกการสนทนา: ไมโครบอท POK-E

เจ้ามาทำอะไรในห้องดูดาวของข้า ข้าไม่ได้สั่งไมโครบอทมาเพิ่มเลย ฝากไปบอกเจ้าบูมหน้าโง่ด้วยว่าข้าไม่ต้องการเครื่องจักรทึ่มๆ มาเพิ่ม ข้าต้องการผู้ช่วยที่มีสมองคิดเองได้ต่างหาก!

::ไมโครบอท POK-E สวนกลับอย่างไม่พอใจ::

อ๊ะ ให้อัพเดตความคืบหน้าของโปรเจกต์วันสิ้นซากอีกแล้วเหรอ ได้เลย ช่วยลบสิ่งที่ข้าพูดไปเมื่อสักครู่ออกจากบันทึกการสนทนาด้วย

เหล่าดราไน เผ่าพันธุ์ของข้า มีความสัมพันธ์พิเศษกับดวงดาวอยู่เสมอ ใช้ดวงดาวเพื่อนำทาง แล้วเดินทางไปดาวแต่ละดวง . . . แต่วิสัยทัศน์ของพวกนั้นช่างคับแคบเหลือเกิน มัวแต่สนใจเรื่องจุกจิกอย่างแสงสว่าง การค้นหาดาวเคราะห์ดวงใหม่เพื่ออาศัย การดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์ ไม่คิดที่จะเปิดตามาดูสิ่งมหัศจรรย์ที่ใกล้อยู่แค่เอื้อมแม้แต่นิดเดียว!

มานี่สิ! แล้วดูนั่น! ห้องดูดาวที่ยิ่งใหญ่ของข้าตั้งอยู่ที่จุดสูงสุดในเนเธอร์สตอร์ม ::เสียงพูดพึมพำ::ที่ข้าได้รับความอนุเคราะห์ด้วยดีจากด็อกเตอร์บูมและบูมแล็บ:: และเราเป็นผู้ที่เหมาะสม... ไม่สิ คู่ควรต่อการศึกษาความลับของจักรวาลแต่เพียงกลุ่มเดียว การศึกษาไม่ใช่แค่การหรี่ตามองผ่านเลนส์ของกล้องโทรทรรศน์เหมือนกับที่เจ้างั่งหลายร่างเซเรคอ้างด้วยซ้ำ

เจ้านั่นน่าจะได้เห็นอีกฟากของจักรวาลก่อนพูดพล่อยๆ แบบนั้น! โลกกว้างใหญ่ภายนอกมีวิธีแก้ปัญหาสำหรับปริศนาทุกข้อซ่อนอยู่ หากเจ้ามองรูปแบบของดวงดาวให้ดี เจ้าจะเห็นความลับของเวลาและปริภูมิ การศึกษาเกี่ยวกับการเรียงตัวของดวงดาวในอวกาศได้เผยให้เห็นถึงการมีอยู่ของสิ่งมีชีวิตนอกโลกที่ค่อยๆ เร่งกระบวนการมอดดับของจักรวาลที่ไม่อาจหลีกหนีพ้นให้ใกล้เข้ามาอีก ::เสียงถอนหายใจอย่างมีความสุข:: อ้า สวรรค์ของข้า!

น่าเศร้าที่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีวิสัยทัศน์ที่จะชื่นชมมัน เพื่อนร่วมงานของข้ามัวแต่เป็นกังวลกับเรื่องนอกกายเล็กๆ น้อยๆ ทรัพยากร พลัง อาหาร การนอนหลับ สิ่งรบกวนทั้งนั้น! ทำไมต้องมาเสียเวลาที่มีค่ากับเรื่องแบบนั้นในขณะที่ปริศนาจากสวรรค์แสนกว้างใหญ่กำลังลอยอยู่บนท้องฟ้ารอให้มีใครมาเปิดเผย และควบคุม!

::ไมโครบอท POK-E ตั้งคำถาม::

หลักฐานเหรอ เข้ามาใกล้ๆ สิ เจ้าหุ่นกระป๋องช่างสงสัย นี่แหละเครื่องมือสร้างโลก! นี่คือกาแล็กซี่จำลอง พลังงานของมันสงบ ความกลมกลืนของดวงดาวให้ประโยชน์กับเรา และขนาดของมันก็เล็กพอที่จะใส่กระเป๋าได้ คิดว่านั่นน่ะดีพอสำหรับโปรเจกต์เล็กๆ ของเจ้าบูมมั้ย

::ไมโครบอท POK-E ตั้งคำถาม::

ไม่ เจ้าเศษเหล็กอวดดี มันยังไม่เสร็จสิ้นดี ข้ายังมีปัญหาน่ารำคาญเกี่ยวกับมิติที่ต้องได้รับการแก้ไขเสียก่อน แต่ว่า . . . ถ้าเจ้าบูมสามารถแบ่งเงินลงทุนมาให้ข้า จ้างเด็กฝึกงานมาเพิ่ม และส่งเพื่อนโลหะของเจ้ามาช่วยจัดการกับสัตว์ประหลาดที่โผล่เข้ามาในห้องแล็บของข้าอยู่เรื่อยๆ ได้ ข้าก็มั่นใจว่าผลงานนี้จะเสร็จสมบูรณ์ทันเวลาสำหรับอะไรสักอย่างที่เขากำลังวางแผนอยู่ตอนนี้

*** บันทึกการสนทนากับนักดูดาวลูน่าสิ้นสุด ***

*** เริ่มเล่นบันทึกการสนทนากับฟลอบบิดินัส ฟลู๊ป ***

เครื่องจักรที่บันทึกการสนทนา: ไมโครบอท PIN-C

อ้า สวัสดี สหายตัวน้อยของข้า เข้ามาสิ เข้ามาเลย! ขอต้อนรับสู่เรือนกระจกของข้า! แต่เจ้าไม่ควรอยู่ที่นี่นานเกินไปล่ะ ฮ่าๆ ข้าไม่คิดว่าความชื้นหรือกลู๊ปในนี้จะปรานีกับแผงวงจรภายในตัวที่ละเอียดอ่อนของเจ้า ข้าเข้าใจว่าเจ้าไม่ได้พา MLCH-MNCHR อีกตัวมากับเจ้าใช่มั้ย

::ไมโครบอท PIN-C ตอบปฏิเสธ::

อ้า แย่หน่อยนะ ข้าคิดว่าบูมต้องการรายงานความคืบหน้าอีกแล้วล่ะสิท่า

::ไมโครบอท PIN-C ตอบยืนยัน::

ฟลู๊ปที่สุด! ตามที่เจ้าเห็น ที่แห่งนี้แทบจะกลายเป็นป่าดงดิบไปแล้ว อันที่จริง เราย้ายสถานที่ของห้องแล็บมารอบที่สี่แล้ว เพราะผลการทดลองของข้าได้เติบใหญ่จนที่เดิมแทบจะรับไม่ไหว แต่ความเขียวขจีอันยิ่งใหญ่ที่ห้อมล้อมเจ้าเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น! อีกไม่นาน เราจะปลูกพืชพรรณขนาดใหญ่ยักษ์ทุกชนิด ความหิวโหยจะกลายเป็นเพียงเรื่องในอดีต แน่นอนว่าไม่ต้องพูดถึงความเป็นไปได้ในการสร้างพืชชนิดใหม่ๆ ที่ยังไม่เคยมีใครค้นพบมาก่อน!

งานวิจัยเหล่านี้ได้ผลิดอกออกผลแล้ว ขออภัยหากมุกข้าแป้กเกินไป ตอนนี้ข้ากำลังวิจัยผลไม้ที่ข้าตั้งชื่อให้ว่าไซค์เมลอน ไม่เพียงแต่เจ้าจะคิดว่ามันน่าอร่อยเท่านั้น แต่มันจะช่วยให้เจ้าคิดเรื่องอื่นๆ ได้อีกด้วย ฮ่าๆ

มีเมล็ดพันธุ์ความคิดมากมายที่กำลังเติบโตในห้องแล็บของข้า ความลับคือกลู๊ปแสนวิเศษของข้าไงล่ะ! ใช่แล้ว กลู๊ปทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้ เดี๋ยวข้าจะสาธิตให้เจ้าเห็น และข้าต้องขอความช่วยเหลือจากเด็กฝึกงานเควินหน่อย เอาล่ะ เควิน รบกวนเอากลู๊ปถังนั้นมาให้ข้าที

ให้ตายเถอะกลู๊ปฟลู๊บ ระวังหน่อยสิเควิน อย่าเดินสะดุดรากตรงนั้น เดี๋ยวเจ้าก็ทำกลู๊ปหกไปทั่วหรอก!

::ไมโครบอท PIN-C ส่งเสียงบี๊ปอย่างตื่นตระหนก::

ไม่นะเควิน เจ้าโดนกลู๊ปเข้าให้แล้ว! เร็วเข้า รีบไปล้างกลู๊ปออกที่ฝักบัวอาบน้ำฉุก—โอ้ ไม่นะ สายเกินไป ร่างของเขาสลายไปแล้ว ข้าเสียใจ เสียใจจริงๆ เป็นอุบัติเหตุที่ไม่ควรเกิดขึ้นเลย! เควินผู้น่าสงสาร หากเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเมือกเป็นองค์ประกอบหลักของร่างกายขั้นสูงแบบข้า เขาก็คงจะหลีกเลี่ยงผลของกลู๊ปได้ พวกเราทั้งหมดคงปลอดภัยขึ้นมากหากเป็นสิ่งมีชีวิตเมือกเป็นองค์ประกอบหลักของร่างกาย. . . หืม

ดูสิ! กลู๊ปแสนวิเศษของข้ากำลังส่องสว่าง! น่าสนใจมาก! นอกเหนือจากจะเป็นสุดยอดปุ๋ยที่ได้ผลดีเยี่ยมแล้ว ข้าขอสันนิษฐานเพิ่มว่ากลู๊ปสามารถเก็บสะสมพลังงานศักย์ของสสารที่มันสลายได้อีกด้วย ถือเป็นผลข้างเคียงที่น่าสนใจมาก แต่ทายได้เลยว่าด็อกเตอร์บูมคงไม่สนใจสิ่งนี้แม้แต่น้อย เพราะสุดท้าย เรามารวมตัวกันที่นี่เพื่อแก้ปัญหาที่แท้จริงต่างหาก

อ๊ะ จะว่าไป รบกวนเจ้าช่วยลบช่วงที่เควินประสบเคราะห์ร้ายออกจากบันทึกการสนทนาสุดท้ายได้มั้ย แล้วก็ฝากบอกด็อกเตอร์บูมด้วยว่าข้ามีตำแหน่งผู้ช่วยห้องแล็บว่างรับคนใหม่อีกตำแหน่งแล้ว

*** บันทึกการสนทนากับฟลอบบิดินัส ฟลู๊ปสิ้นสุด ***

*** เริ่มเล่นบันทึกการสนทนากับอีเล็กตร้า สตอร์มเซิร์จ ***

เครื่องจักรที่บันทึกการสนทนา: ไมโครบอท ZAP-R

พลัง! ฮ่าฮ่าฮ่า! เพิ่มพลังอีก! ขยายแกนเหนี่ยวนำพลังงานเนเธอร์อีก ข้าต้องการ—

::ไมโครบอท ZAP-R ส่งเสียงบี๊ปดัง::

อ้าว ว่าไง หมอกใจจริงๆ ที่พบเจ้า บางทีข้าก็ไม่รู้วิธีว่าจะเหนี่ยวนำพฤติกรรมตัวเองไปทางไหนดี! ฮะฮ่า!

::ไมโครบอท ZAP-R ตั้งคำถาม::

รายงานความคืบหน้าอีกแล้วเหรอ อย่ามาสร้างแรงดันกับข้านะ เจ้าเครื่องจักร ข้ามีงานสำคัญต้องทำเหมือนกัน ข้าให้พลังงานทั้งหมดสำหรับบูมแล็บแล้ว บูมยังไม่พอใจอีกรึไงเนี่ย! การจัดการอะไรเล็กๆ น้อยระดับไมโครบอทนี่ทำให้แผนของข้าต้องมืดหม่นทุกที

::ไมโครบอท ZAP-R ตั้งคำถามย้ำ::

โอเคๆ ข้าเข้าใจแล้ว ไม่เพิ่มความต้านทานอีกก็ได้ ในฐานะที่ข้าเป็นหัวหน้านักอุตุนิยมวิทยาที่บูมแล็บ ข้าภูมิใจเป็นอย่างยิ่งที่จะรายงานว่าเนเธอร์สตอร์มยังคงพัดโหมกลืนกินท้องฟ้าเช่นเคย และยังคงมีสายฟ้าเนเธอร์น่าอร่อยฟาดกระหน่ำอีกนับครั้งไม่ถ้วน ตอนแรกข้าก็ไม่แน่ใจว่าข้าจะดึงเอาสายฟ้าพวกนั้นมาเป็นแหล่งพลังงานได้ยังไง แล้วอยู่ดีๆ ข้าก็มีไอเดียแวบเข้ามาในหัว! ขำรึเปล่า แวบแบบฟ้าแลบไง

::ไมโครบอท ZAP-R ร้องโอดครวญ::

ข้าได้ฝึกฝนเหล่าวิญญาณธาตุตัวเล็กๆ ให้นำทางสายฟ้าพวกนั้นให้ไหลมาสู่เครื่องเก็บกระแสเนเธอร์ และข้าก็กลั่นพลังงานดิบพวกนั้นให้เป็นพลังงานที่ใช้ได้ ตอนนี้เราก็สามารถเก็บรวบรวมพลังมหาศาลจากเนเธอร์สตอร์มได้แล้วด้วยห้องแล็บของข้าที่ยังเป็นสถานีตรวจวัดอากาศบวกกับโรงไฟฟ้าบวกกับห้องนอนสาวโสดสุดหรูหราชั้นบนสุดของบูมแล็บยังไงล่ะ

แต่รังสีจากเนเธอร์ก็มีผลข้างเคียงที่น่าสนใจนะ มันกระตุ้นการจ่ายพลังมนตราให้พุ่งสูงขึ้นอย่างมาก และถ้ารังสีเข้มข้นพอ มันสามารถชาร์จพลังให้กับสิ่งมีชีวิตปกติธรรมดาได้ อย่างถาวร! ข้าสันนิษฐานว่าผลมันคงถาวรแหละ ข้าแค่ยังไม่เคยพบกับผลการทดลองที่รอดจากแรงระเบิดครั้งแรกเท่านั้นเอง แต่ข้ากำลังแก้ไขตรงจุดนี้อยู่นะ! ข้าคิดว่าถ้าอัดพลังเพิ่มเข้าไปอีก คงจะได้ผลแน่นอน! เดี๋ยวข้าจะสาธิตให้ดู!

แกนเหนี่ยวนำเนเธอร์คือตัวกลางที่เชื่อมต่อกับพลังมหาศาลจากเนเธอร์สตอร์มโดยตรง! อยากลองชิมมั้ย

::ไมโครบอท ZAP-R ตอบปฏิเสธอย่างหวาดกลัว::

ไม่เหรอ ถ้างั้นข้าขอล่ะนะ อื้มมม แซ่บจริง! รู้สึกราวกับมีฟองฟู่ ทิ้งรสชาติฟอยล์ตะกั่วไหม้ๆ และกลิ่นโอโซนไว้ โอ้โห! สุดยอดจริงๆ! เยี่ยมเลย! เอาอีกมั้ย

::ไมโครบอท ZAP-R ส่งเสียงบู๊ปอย่างกังวล::

งั้นอีเล็กตร้าขอสอง! ถ้าทำครั้งแรกแล้วคุ้มค่า ครั้งที่สองก็ย่อมคุ้มค่าเสมอ!

นี่แหละ เยี่ยม! เพิ่มพลังอีก! พลังล้นเหลือ! ฮ้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า—

::เสียงซ่า เสียงไฟฟ้าช็อต เสียงเครื่องจักรระเบิด::

::ไมโครบอท ZAP-R กรีดร้องอย่างหวาดผวา::

*** บันทึกการสนทนากับอีเล็กตร้า สตอร์มเซิร์จสิ้นสุด ***