StarCraft II

Streszczenie fabuły serii StarCraft

Streszczenie fabuły serii StarCraft

Szybki quiz dla fanów: czy fabuła i świat serii StarCraft to militarne science fiction, opera kosmiczna czy kosmiczny horror? Jeśli odpowiedzieliście „Wszystkie trzy!”, to gratulacje – znacie się na podgatunkach fantastyki naukowej. Uniwersum StarCraft jest ogromne i łatwo się w nim pogubić. Jeśli chcecie odświeżyć sobie informacje na jego temat – lub po prostu szukacie łatwego sposobu na streszczenie fabuły serii swoim znajomym – ten artykuł jest dla was.

Część I: Odległa przeszłość

Eony temu do naszej galaktyki przybyli xel'naga i dali początek życiu na niezliczonych światach w całej Drodze Mlecznej. Trwali w oczekiwaniu, aż dwa gatunki osiągną to, co xel'naga nazywali „czystością esencji” oraz „czystością formy” i rozwiną się w nową formę życia. Zajęłaby ona miejsce xel'naga, rozpoczynając cały proces od nowa.

Xel'naga nazywali to Odwiecznym Cyklem. Niestety określenie to okazało się wielce nietrafne.

Amon, jeden z xel'naga, postanowił przerwać cykl i przekształcić wszechświat na swoją modłę. Bezpośrednio ingerował w rozwój dwóch gatunków, protosów i zergów, obdarzając je odpowiednio czystością formy i esencji. Kiedy pozostali xel'naga poznali plany Amona, ten uwolnił zergi, które zabiły większość jego pobratymców. Jednak Amon został ostatecznie pokonany i wygnany. Ocaleli xel'naga wycofali się i przeszli w głęboką hibernację, pozostawiając protosów i zergi samym sobie. Przez długi czas życie w galaktyce toczyło się tak jak zawsze. Aż do momentu, gdy pewien młody gatunek dwunożnych, bezwłosych małp postanowił sprawdzić, co kryje się wśród gwiazd.

Część II: StarCraft

W 2259 roku statki kosmiczne ludzkich kolonistów dotarły do Sektora Koprulu. Ci potomkowie Ziemian, zwani terranami, założyli osady i stworzyli przeróżne frakcje polityczne, które – w ludzkim zwyczaju – niemal od razu zaczęły toczyć miedzy sobą wojny. Kiedy jeden ze światów kolonialnych, Korhal IV, zbuntował się przeciwko Konfederacji Terran i ogłosił swoją niepodległość, Konfederaci w odwecie zniszczyli planetę, bombardując ją głowicami jądrowymi. Ten akt okrucieństwa doprowadził do powstania Synów Korhalu, grupy bojowników o wolność, na czele której stanął Arcturus Mengsk.

Rebelia

Niedługo potem terranie poznali przedsmak niebezpieczeństw, które czają się w sektorze Koprulu – zergi zaatakowały planety Chau Sara i Mar Sara. Po nich nad Chau Sara przybyły okręty wojenne protosów, które przystąpiły do oczyszczania powierzchni świata, wypalając z orbity infekcję zergów wraz z całym życiem na planecie. Mengsk dostrzegł w tym szansę na zemstę i zwabił zergi na stołeczną planetę Konfederacji, Tarsonis. Wykorzystując podstępem pomoc byłego szeryfa Konfederacji Jima Raynora i psionicznej agentki oddziału duchów Sary Kerrigan, Arcturus zrealizował swój bestialski plan.

Nadświadomość

Zwycięstwo miało jednak swą cenę. Pomimo błagań Jima Raynora, Arcturus Mengsk zdradził i opuścił Kerrigan w decydującej bitwie, tym samym oddając Sarę w szpony zergów. Na Char, planecie roju zergów, kierująca nimi Nadświadomość zainfekowała agentkę i przemieniła ją w Królową Ostrzy. Nadświadomość wierzyła, że dzięki asymilacji ludzkich psioników zyska przewagę nad swym odwiecznym wrogiem, protosami. Plan się powiódł, gdy zergi poznały dokładne położenie ojczyzny przeciwnika, planety Aiur. Nadświadomość, gotowa do asymilacji protosów i zjednoczenia ich czystości formy z czystością esencji zergów, rozpoczęła zmasowaną inwazję. Po niszczycielskim oblężeniu protosi utracili swą planetę.

Upadek

Gdy zergi opanowały Aiur, protosi byli zmuszeni zażegnać trwający od tysiąca lat wewnętrzny rozłam. Protos Zeratul odkrył, że energia Otchłani, którą władali on i jego wygnani pobratymcy, mroczni templariusze, pozwala na dobre zniszczyć przywódców zergowych szczepów, cerebratów. Zeratul i mroczni templariusze zawarli niecodzienny sojusz z Jimem Raynorem, zhańbionym egzekutorem protosów Tassadarem oraz egzekutorem Artanisem, i dołączyli do walki o odzyskanie Aiur. Podczas ostatecznego szturmu Tassadar zdobył się na najwyższe poświęcenie – napełnił energią Otchłani swój potężny lotniskowiec i staranował nim Nadświadomość, zabijając ją i niszcząc umysł roju zergów.

Część III: Wojna Szczepów (Brood War)

Ostatni bastion

Gdy zniknęła Nadświadomość, rój zergów ogarnął chaos. Protosi musieli pogodzić się z faktem, że nie zdołają odzyskać swojej ojczyzny i udali się na planetę Shakuras – dom mrocznych templariuszy. Niestety zergi zaatakowały również ten świat. Jedyną nadzieją na oczyszczenie planety było reaktywowanie prastarej świątyni xel'naga. Zeratul i Artanis wyruszyli na poszukiwania dwóch kryształów, które ją zasilały. Wspomagała ich wyzwolona już spod wpływu Nadświadomości Królowa Ostrzy. Choć ostatecznie Kerrigan ich zdradziła, protosi zdołali aktywować świątynię i oczyścić Shakuras z zergów.

Żelazna pięść

Na Ziemi wieści o zergach i protosach rozniosły się lotem błyskawicy, rozpalając strach przed inwazją obcych. Dyrektoriat Zjednoczonej Ziemi (DZZ) wysłał flotę ekspedycyjną pod dowództwem admirała Gerarda DuGalle'a w celu podporządkowania sobie zbuntowanych kolonii i zneutralizowania zagrożenia ze strony obcych. Flota przechwyciła technologię zakłócacza psionicznego i zaatakowała z zaskoczenia Dominium Terran Mengska. Następnie DuGalle poprowadził udany atak na Char, gdzie DZZ podporządkował sobie odradzającą się Nadświadomość i zniewolił rój zergów.

Królowa Ostrzy

Rozpoznając zagrożenie ze strony Dyrektoriatu, Kerrigan przekonała swoich dawnych sojuszników, aby ponownie walczyli u jej boku i połączyła siły z Raynorem oraz Mengskiem. Ci zachowali jednak ostrożność wobec Kerrigan, obawiając się, że zdradzi ich ponownie, gdy jej szczep odzyska siły, co też oczywiście uczyniła. Ośmielona zwycięstwem, Kerrigan zmusiła Zeratula, aby pomógł jej raz na zawsze zgładzić Nadświadomość, która odradzała się pod kontrolą DZZ. Mroczni templariusze wypełnili swą misję, a wraz ze zniszczeniem zakłócacza psionicznego wszystkie zergi stały się posłuszne woli Kerrigan. Połączone siły DZZ, Dominium i protosów zaatakowały Królową Ostrzy, ale ta zdołała wygrać.

Część IV: Skrzydła wolności (Wings of Liberty)

Po Wojnie Szczepów na jakiś czas zapanował względny spokój. Mengsk odbudował Dominium Terran, a protosi szykowali się do odzyskania Aiur. Tymczasem zergi o dziwo przestały nękać galaktykę. Raynor pracował jako najemnik, gdy skontaktował się z nim Zeratul. Mroczny templariusz opowiedział terraninowi o starożytnej przepowiedni xel'naga, zapowiadającej straszliwą zagładę galaktyki, którą powstrzymać może tylko Kerrigan. Z pomocą Valeriana Mengska, syna Arcturusa, Raynor wyruszył na poszukiwania artefaktów xel'naga, aby złożyć z nich Ogniwo – urządzenie, które wyleczyłoby Kerrigan z infekcji zergów. Plan zadziałał, ale było to drogo okupione zwycięstwo.

Część V: Serce roju (Heart of the Swarm)

Valerian poddał Sarę kwarantannie w tajnym ośrodku badawczym, aby przeanalizować, jak wpłynęło na nią Ogniwo. Kiedy siły Dominium zaatakowały placówkę, Kerrigan zdołała uciec w pojedynkę. Przyrzekła zemścić się na Mengsku i zaczęła odbudowywać swój rój. Zeratul odnalazł ją i poinformował o starożytnej przepowiedni xel'naga, według której Kerrigan odrodzi się na nowo jako pierwotny zerg. Sara wyruszyła na Zerusa, gdzie dopełniła przepowiedni zostając Pierwotną Królową Ostrzy. Odkryła, że za sznurki cały czas pociągał agent samego Amona, realizując ostatni etap planu swojego pana. Kerrigan rozwiązała niedokończone sprawy na Korhalu, zabijając Arcturusa Mengska i oddaliła się wraz z rojem zergów, aby przygotować się na nieuchronne starcie z Amonem.

Część VI: Dziedzictwo Otchłani (Legacy of the Void)

Gdy egzekutor Artanis przygotowywał się do ostatecznego ataku i odzyskania Aiur, Zeratul ostrzegł go o starożytnej przepowiedni xel'naga. Spełniła się ona, gdy Amon powrócił i zniewolił protosów z Aiur, wykorzystując khalę, ich psioniczną więź. Zeratul i mroczni templariusze uwolnili część swych pobratymców, w tym Artanisa, ale Zeratul zginął podczas walki. Artanis wyruszył, aby zabezpieczyć Ogniwo – urządzenie, które uwolniło Kerrigan od infekcji zergów – w nadziei, że będzie można użyć go przeciwko Amonowi. Egzekutor zjednoczył na nowo część podzielonych templariuszy i zawiązał sojusz z Raynorem, Valerianem i Kerrigan. Wspólnie rozpoczęli ostateczny atak na Aiur. Z pomocą Ogniwa Artanisowi udało się uwolnić protosów i przepędzić Amona do Otchłani.

Kerrigan zgromadziła swoich sojuszników, aby raz na zawsze położyć kres złu Amona. Jego siły stanęły do ostatecznej bitwy na Ulnarze, świątynnym świecie xel'naga, ale dzięki pomocy ostatniego ocalałego przedstawiciela tej rasy Kerrigan dostąpiła wyniesienia. Sama stała się jedną z xel'naga i wykorzystała swoje nowe, kosmiczne moce, aby poprowadzić zjednoczone siły i ostatecznie zniszczyć Amona.

Kolejny artykuł

Wyróżnione wiadomości